Actueel

 

——————————————PERSBERICHT ————————————————–

Nieuwe koers voor psycholoog Els Glimmerveen

WOERDEN – Psycholoog Els Glimmerveen sluit medio juni 2016 haar praktijk aan de

Gebr. Grimmkade 35 in Woerden. Els gaat haar jarenlange ervaring op een andere manier voortzetten.

“Ik hou van mijn werk. Het begeleiden van mensen en samen met hen zoeken naar een oplossing voor hun problemen, heb ik altijd met veel liefde gedaan. De laatste jaren kwam er steeds meer administratie bij, vooral van de kant van zorgverzekeraars. Daardoor bleef er te weinig tijd over om me sterk te maken voor andere thema’s die mij na aan het hart liggen: het opkomen voor kwetsbare groepen en vertellen over zingeving in het dagelijks leven.”

In Woerden was en is Els actief als bestuurslid bij de Vrijwillige Terminale Zorg,  Inloophuis ‘Leven met kanker’, Stichting Thuishuisproject Woerden en project ‘Automaatje’. Een deel van dit werk loopt nog steeds door. ‘Je verbinden met anderen in je directe omgeving’, is en blijft een levensmotto van Els.

De collega van Els, psycholoog Jorinda van der Hoeven, zet de praktijk voort vanuit haar woonplaats Alphen aan de Rijn. Zij doet dat in combinatie met een baan in de dak- en thuislozenopvang.

In juni is er afscheidsreceptie voor Els. Informatie daarover volgt.

___________________________________________________________________________

Vestiging Alphen aan den Rijn 2014

U kunt nu ook in Alphen aan den Rijn bij ons terecht voor zowel coaching als psychologische consulten.

Om een afspraak te maken belt u met hetzelfde telefoonnummer als voor de praktijk in Woerden.

Weet u niet zeker of u bij ons aan het juiste adres bent?

Belt u dan even, dan zoeken wij dit samen uit.

 


Zorgverlening aan huis 

In samenwerking met Stichting Thuiszorg IZO Alphen aan den Rijn biedt onze psychologenpraktijk psychologische zorg bij u aan huis.

In het bijzonder voor ouderen is dit praktisch, wanneer u niet gemakkelijk meer uw huis uit komt of niet altijd vervoer kunt regelen.

Telefonisch zijn wij ook via Stichting Thuiszorg IZO te bereiken op het nummer 0172 444423. Ook hierbij hanteren wij geen wachtlijsten.

 


 

Nieuwe blik op ouder worden

Nieuwe blik op ouder worden

 



Aedes Actiz: Ouderen in de knel
28-04-2014

Ouderen maken zich zorgen over hun toekomst. Het heeft even geduurd voordat ouderen in de gaten kregen dat een flink aantal voorzieningen verdwijnt. Zij rekenden op voorzieningen als het verzorgingshuis, dagopvang en maaltijden. In rap tempo sluiten de verzorgingshuizen hun deuren en verdwijnen sommige andere voorzieningen eveneens. Ouderen zien dat zij langer zelfstandig moeten wonen en voor een groot deel sluit dit ook aan bij hun wensen. Maar name voor mensen met beginnende dementie of mensen die herstellen van een beroerte of andere aandoening is het langer thuiswonen soms erg moeilijk. En vitale(re) ouderen vragen zich af hoe het hen zal vergaan als zij mogelijk in de toekomst zorg nodig hebben. Zij zijn bang dat ze in de knel komen, vooral als zij geen groot netwerk om zich heen hebben en/of kampen met mobiliteitsproblemen.

80-plussers in paniek

Els Glimmerveen is psychologe en betrokken bij Stichting Thuis in Welzijn, bekend van de Thuishuizen, een woonvorm voor ouderen die dreigen te vereenzamen. Zij krijgt dagelijks mensen aan de telefoon of op bezoek die het niet meer redden thuis. “Mensen, vooral de 80-plussers met weinig netwerk zijn volslagen in paniek”, zegt Els Glimmerveen. Zij weten niet meer waar zij terecht kunnen. Glimmerveen ziet verder dat mensen met beginnende dementie het extra lastig hebben met thuis wonen. “Zij kunnen niet meer logisch opeenvolgend denken. Een kopje thee zetten kan al moeilijk zijn. Dan is er even iemand nodig die zegt welke stappen er nodig zijn omdat kopje thee te zetten. En dan kunnen zij dit zelf.” Die begeleiding is volgens Glimmerveen nu minder aanwezig door het verdwijnen van allerlei voorzieningen.

De eenzaamheid in

Glimmerveen ziet dat vooral mensen die net te goed zijn voor het verpleeghuis, die weinig netwerk hebben en weinig mobiel zijn door allerhande beperkingen de eenzaamheid in gaan. “Dan wordt de thuiszorg erop gezet, maar van de wisselende krachten raken deze mensen in de war.” De psychologe waarschuwt dat de groep alleenwonenden zonder kinderen groeit. “Als je geen kinderen hebt of als zij ver weg wonen, dan zitten deze mensen vaak alleen. Buren werken of hebben een gezin en zorgen veelal voor hun eigen (schoon)ouders. Zij hebben weinig gelegenheid om ook hun buren te assisteren.”

In haar eigen omgeving ziet Glimmerveen hetzelfde gebeuren. Zij zorgt voor haar tantes, die geen kinderen hebben, en voor een buurvrouw. Glimmerveen ervaart tijdens deze mantelzorgtaken zelf dat mensen te weinig hulp krijgen en dat de zorg het soms laat afweten. “Professionals met doorgaans het hart op de goede plek moeten steeds meer doen met minder geld. De rek is er bij hen uit. Investeren in goed personeel is essentieel.” Ook juicht zij het toe dat de wijkverpleegkundige weer volop in beeld is. Vrijwilligers kunnen ook een grote rol spelen. “Als je vrijwilligers hebt die het leuk vinden om mensen te begeleiden, dan ben je op de goede weg.” Het is belangrijk om gemotiveerde mensen te vinden die er echt voor kiezen om dat vrijwilligerswerk te doen.

Nieuwe samenlevingsvormen

Positieve ontwikkelingen zijn er volgens Glimmerveen ook. “Ik zie nieuwe samenlevingsvormen komen. Zoals huizen voor gescheiden vaders. Dit is het voorland van maatschappelijke ontwikkelingen.” Mensen willen steeds minder vaak individueel in een flat wonen, maar in een andersoortige woonvormen. Het hele individuele gaat er volgens Glimmerveen de komende eeuwen uit. “Mensen willen steeds vaker gemêleerd wonen en in verbinding komen met elkaar. Dan ga je ook vanzelf anderen helpen. Daarom ben ik ook nauw betrokken bij de Thuishuizen.” In deze kleinschalige woonvorm – waar al enkele van bestaan in Nederland, zoals Deurne en Amstelveen – wonen 6 of 7 mensen samen maar hebben wel hun eigen kamer en voorzieningen. Het Thuishuis biedt mensen een gevoel van basisveiligheid. En dat is essentieel voor lichaam en geest. Het gevoel dat iemand een oogje in het zeil houdt is zo plezierig.

Veiligheid en garantie

Samenwerking is volgens Glimmerveen essentieel. “Zo ingewikkeld is de problematiek niet. Mensen zoeken gewoon veiligheid en garantie.” Als de professionals in onderlinge samenwerking de zorgvrager garantie op hulp en het gevoel van veiligheid kunnen geven, dan redden de mensen het langer en op een prettige manier. Glimmerveen heeft in haar praktijk nu de stelregel: wat draagt het bij tot het levensgeluk van mensen? Eerst zorgt zij dat haar cliënten een dak boven het hoofd hebben en genoeg te eten hebben. Want de groep die deze vastigheid missen is de afgelopen jaren gegroeid. Dan gaat zij pas met de therapie aan de slag. Die insteek zou zij graag in de rest van de zorg terugzien. Om te kijken wat nu werkelijk bijdraagt aan het levensgeluk van mensen. “En dat is toch vaak het gevoel van veiligheid.”

Uit onderzoek naar woonservicegebieden van George de Kam blijkt dat ouderen hun kwetsbaarheid beter opvangen als zij in een omgeving wonen waar zij zich veilig voelen en garantie is op hulp. Nu verzorgingshuizen de deuren sluiten is het belangrijk die veiligheid en garantie wel met elkaar te regelen, bijvoorbeeld door alternatieve woonvormen die bescherming bieden. Zodat mensen met een zorgvraag niet in de knel komen.

Alternatieven nodig

Kortom, het is hard nodig dat er tussen het verpleeghuis en het zelfstandig wonen alternatieve woonvormen ontstaan, variërend van beschermde vormen met meer of minder zorg nabij, woongemeenschappen, hofjes, thuishuizen enzovoort. Door samenwerking tussen gemeenten, zorg- en welzijnsorganisaties, woningcorporaties en burgers kunnen er meer woonvarianten komen die aansluiten bij de behoefte van mensen. Voldoende beschermde woonvormen, waar mensen zich veilig voelen, waar er anderen zijn die een oogje in het zeil houden, waar professionals en vrijwilligers nabij zijn. Er zijn zeker al goede voorbeelden, maar de noodzaak is groot om in rap tempo adequate woonvoorzieningen te creëren en bestaande woonvormen te pimpen waar nodig. Als ouderen weten dat hulp dichtbij is, kunnen zij langer zelfstandig wonen. En komen zij niet in de knel.

Meer informatie


 

‘De zorgpremies zijn te hoog’

Volgende de Consumentenbond kunnen de zorgpremies fors omlaag. De Consumentenbond onderzocht de financiële reserves van zorgverzekeraars. Hieruit blijkt dat er over 2012 een winst van ruim 1,4 miljard euro werd geboekt. Dit is ruim 2 keer zoveel als het jaar ervoor en precies evenveel als de bezuiniging die het kabinet in 2013 op de zorg hoopt te behalen. Voor 2013 is de verwachting dat dit minimaal hetzelfde is. De enorme winst van zorgverzekeraars is mede te danken aan de verhoging van het eigen risico, minder vergoeding vanuit het basispakket, lagere medicijnkosten en goed renderende beleggingen. U betaalt dus meer zelf en uw zorgverzekeraar houdt geld over om te beleggen (bron Minigids 10 ‘Zorg 2014’, nov. 2013).

Omdat winst maken geen doelstelling is voor zorgverzekeraars, vindt de Consumentenbond en zo ook wij dat dit bedrag terug moet naar de consumenten.

 


 

Is er wettelijk een minimale vergoeding voor ongecontracteerde zorg?

De afdeling Voorlichting van het NIP (Nederlands Instituut van Psychologen) beantwoordt deze vraag met: Ja, zorg verleend door ongecontracteerde zorgaanbieders moet 75 tot 80 % worden vergoed.

Deze uitspraak deed de rechtbank Gelderland op 3 oktober 2013. Doordat deze uitspraak eerdere uitspraken van de rechtbanken Breda en Den Bosch bevestigde is sprake van een stevige jurisprudentie over het tarief voor ongecontracteerde zorg. Oftewel: zorgverzekeraars zijn dus verplicht zich hieraan te houden.

De praktijk is helaas vaak anders. Verzekeraars komen geregeld met tarieven van 50 tot 60%. Volgens de rechtbank werpen zij daarmee een te hoge hinderpaal op voor het inroepen van ongecontracteerde zorg. Ook uit een peiling onder NIP leden blijkt ontevredenheid. Contracten worden niet verlengd, zorgplafonds zijn sterk gereduceerd en tarieven worden steeds lager tegenover een groeiend aantal onbegrijpelijke eisen.

Verzekeraars zijn vrij om een niet onderhandelbaar contractaanbod te doen, maar worden daarin wel begrensd door het mededingingsrecht en eisen van redelijkheid en billijkheid. Volgens de rechter moeten zorgverzekeraars hierbij wel een bijzondere zorgvuldigheid in acht nemen. Waar de grenzen van die zorgvuldigheid liggen is nu nog onvoldoende duidelijk. De verwachting is dat de jurisprudentie over de vergoeding het komende jaar verder toeneemt.

Voor nu geldt dat patiënten recht hebben op een redelijke vergoeding van de zorgverzekeraar. Zorgaanbieders zonder contract moeten daardoor met een zorgverzekeraar aan de slag kunnen gaan. (bron Zorgmarkt, jg 2013, nr. 6)

Wij willen u vragen, wanneer uw zorgverzekeraar niet voldoet aan deze plicht, hen hierop te wijzen.